Hepimiz biliyoruz ki, oyuncak kız bebeklerin çoğu ‘oyuncak bebek’
değil aslında ‘oyuncak yetişkin’dir. Kızlarımıza ‘bebek’ diye aldığımız
bu oyuncaklar kıyafetleri, yüzleri ve ayakkabıları ile bir yetişkin
görünümüne sahiptir.
Sizce, neden böyle bir tercih yapılmıştır? Küçük
ebatlı yetişkinleri çocuklara bebek olarak sunmaktaki amaç nedir? Yoksa
bu adım, küçük kızlara yetişkinlikte sahip olmaları gereken kültürü
pazarlamanın bir yolu mudur?
Oyuncak kız bebekleri genelde mini etek giymektedir. Üstelik bu
bebeklerin iç çamaşırları yoktur. Mini etek, neden özellikle bu
bebeklerde tercih edilmektedir? Yoksa yetişkinlikte giymeleri beklenen
kıyafetler şimdiden çocuklara aşılanmakta mıdır? İç çamaşırsız
bebeklerin, çocuğun mahremiyetini, cinselliğini nasıl etkilediği
araştırılmış mıdır?
Kız oyuncak bebekleri nedense hep sarışın, mavi gözlü, düz ve uzun
saçlıdır. Siyah tenli, çekik gözlü, kısa boylu, siyah saçlı ve
kahverengi gözlü bebekler neden yoktur? Yoksa bu bebekler, oyuncak
olmanın ötesinde kendileri gibi olmayanları ötekileştirmenin, ezik
hissettirmenin ilk adımı mıdır?
Kız çocukların gittikçe artan daha ‘zayıf görünme kaygısı’nı
tetikleyen faktörlerden biri de oyuncak kız bebekleridir. Developmental
Psychology dergisinde yayınlanan makalesinde psikolog Helga Dittmar ve
iki arkadaşının yürüttüğü araştırma dikkat çekiyor. 5-8 yaş arasında 162
çocuk üzerinde yapılan araştırmada ‘Barbie bebek’lerle oynayan
kızların, normal ölçülü bebeklerle oynayanlara göre vücutlarından daha
fazla mutsuz olduğunu tespit ediliyor. Göz göre göre kızlarımızı bir
beden ölçüsüne hapsetmeye kimin hakkı var?
Tamamı
“Niye katlanıyorsunuz bütün bunlara? Sizin durumunuzda ben olsam şimdiye çoktan ayrılmıştım.” dedi.
“Kocamı seviyorum. Yiyecek, giyecek bir şekilde bulunuyor ama eşimin yerini hiçbir şey tutmuyor.”
“Bilmiyorum seninki mi doğru benimki mi? Ben hamileyken gece canım
erik istedi de eşim almadı diye kıyameti koparmıştım, sen açlığa
dayanıyorsun. Ben ıvır zıvır sebeplerden eşimden ayrıldım; sen bana göre
ciddi sorunların olduğu halde, bir gezme özgürlüğün bile yok,
evliliğini devam ettiriyorsun.”
“Özgünlük sizi mutlu ediyor mu? Mutlu musunuz?”
Hostes cevap vermedi, bir müddet.
“Değilim, hem de çok mutsuzum. Çocuğumu babasız büyütüyorum, eşimi de
çok özlüyorum. Tekrar denesek mi diye de çok düşündüm ama aynı şeyleri
yaşamaktan korktum.”
“Benim gibi ‘Eski kavgaları yapmayacağım, her şeyi kafama
takmayacağım, başkaları yüzünden kocamı kırmayacağım…’ diye karar
verirseniz aynı şeyleri yaşamazsınız. Yalnızlık zor. Özgürlük bir eş
gibi sizi gece sarıp sarmalamıyor, ısıtmıyor, öpmüyor. Tam aksi oradan
oraya savuruyor. Gökyüzündeki kuşlar bile yalnız uçabileceklerken çoğu
zaman birlikte uçuyorlar.”
“Haklısın galiba, bugün canım çok sıkkındı, gece rüyamda eski eşimi
görmüştüm, onu ne çok özlediğimi düşünüyordum. Karar verdim, uçaktan
iner inmez arayacağım, yeniden yeni adımlarla deneyeceğim.”
Tamamı
“Ne aldatma, ne şiddetli geçimsizlik ne de aşkın bitmesi. ABD’de
yapılan araştırma boşanmaların büyük çoğunluğunun ‘dırdır’dan
kaynaklandığını ortaya koydu.
New yorkta bir merkezde Davranış Bilimleri ve Psikoloji Bölümü
Başkan Yardımcısı olan Scott Wetzler, bu açıklamayla birlikte “kadınlar
neden ‘dır dır’ eder? sorusuna da şu yanıtı veriyor: “Karşısındaki
kişilerden istedikleri şeyi alamayacağını düşünen kadınlar, bu kez
düzenli bir şekilde ısrar ederek bunu gerçekleştireceklerine
inanıyorlar. Aslında bu bir kısır döngü. Çünkü ‘dır dır’ her şeyi başa
döndürüyor.”
Batı, baktı aile kurumu çöküyor, kadınlara verilen gazları çekmeye
başladı. Kadınları erkeklerle eşit yapmaya uğraşırken, ne kadar kavgacı
yaptıklarını daha yeni fark ettiler, geçmiş ola. Şimdi batı; başarılı,
kariyer sahibi, yalnız ve mutsuz kadınları aile yuvasına sahip çıkmaya
çağırıyor. “Susun” diyor kadınlara “biraz susun” “gitmez bu evlilik
hayatı erkeklerle böyle kavga ederek” diyor.
Fakat kadınların çoğu, kavganın bunca zararına rağmen “susun” diyeni
sevmiyorlar. Nerde kavgayı kışkırtan varsa, onu dost zannediyorlar.
Ağaçtan düşmüş yaralı bir kuş gibiler, dostu düşmanı ayırt edemiyorlar,
yardım etmek isteyeni gagalıyorlar.
Hayat kullanım kılavuzumuz, yüce kitabımız Kur’an-ı Kerîm de bize “Evin reisi erkektir; iyi kadınlar eşlerine gönülden saygı gösterenlerdir.” (Nisa 34. âyet ) buyururken mutluluğun reçetesini de vermiş zaten Yaradan.
Sevmek Bu Kadar Güzelken
S.143
Bugün sizlere ilginizi çekeceğini düşündüğüm, ibretlik, gerçek hayattan iki olay anlatacağım:
İlkini altmış yaşlarında bir hanım anlattı bana. 65 Yaşındaki kocası
30 yaşında bir hayat kadınına tutulmuş; ona ev açmış, nikah kıymış.
Karısı olayın şokunu atlatmadan hayat kadını ona her gün telefon açmaya
başlamış. “Kocan beni seviyor, sende yüz yok mu çek git, o bana nikah
kıyacak.” diye. Kocasının böyle bir şey söylediği yok fakat diğer kadın
resmi nikah peşine düşmüş. Kadın “Kocamı çok seviyorum, bu yaştan sonra
niye bırakayım.” diyor. Konu maddiyat değil. Kadının kocasının da
oğullarının da maddi imkanı çok iyi. Kadın yıllarını paylaştığı kocasını
bırakmak istemiyor. Kocası da zaten ayrılmak istemiyor. Adam bir gün
orada bir gün burada bir düzen tutturmuş. Diğer kadın telefon açıp
rahatsız etmese kadın da durumu kabullenmiş. Fakat her telefonla
birlikte kadıncağız yeniden üzülüp gözyaşı döküyor.
Velhasıl ailece oturup düşünüyorlar, ne yapabiliriz, diye.
Evlatlarının aklına babalarını umreye göndermek geliyor. Adam kaç kez
hacca gitmiş, umreye gitmiş ama bir ümit belki; mübarek yerleri görürse
kadını unutur, diye zorla göndermişler. Neyse adam umreye gitmiş gelmiş.
Bütün aile karşısına oturmuş, adamın gitmeden önce yaptıklarından
dolayı ne kadar pişman olduğunu anlatmasını, o kadını unuttuğunu
söylemesini bekliyorlar.
Devamı
Efendimiz (s.a.v) evliliğinde ve sosyal hayatında tatlı ifadeleri sık kullanır, hoş lakaplar takardı. Annemize “Aiş” (Ayşecik), Humeyrâ (gülyüzlü) diye seslenmesi bunun güzel örneklerindendir. Karşımızdakine güzel ve hoş sözlerle yaklaşmanın önemini Mehmet Amca’nın şu samimi itirafları da açık bir şekilde gösteriyor: “Evladım, ben 85 yaşımda olmama rağmen hâlâ park, bahçe gezebiliyor olmamı eşime borçluyum. Bu kadın bana, bir çocuğa bakar gibi baktı. Ben ilaçlarımı ihmal ettikçe öyle sevgi sözleri, öyle tatlı hitaplar bulurdu ki… İlk günlerde direnmiş olsam da sırf onun bu muhabbeti karşılıksız kalmasın diye sevmediğim hapları yutardım, iğnelerimi yaptırırdım.”
Sevgi ve takdir uyandıran hitapların sihirli gücünden, evliliğini güzelleştirmek isteyen her eş faydalanabilir. Fakat bunun tam tersi acı ve nefret dolu sözleri evlilik sözlüğümüzden çıkarmamız gerekiyor. Psikologların DDK (dur, düşün, konuş) dedikleri yöntem doğrultusunda pişman olunacak sözlerden uzak durmak ve aradaki saygı bağını zedelememek sevgiyi bitirmeme adına çok önemli.
Tamamı
.jpg)
